Terug in het werkelijke leven

Vanmorgen om 7.15 uur op Schiphol geland en afscheid genomen van de laatste reisgenoot. Ons vervoer was keurig op tijd, maar helaas waren onze koffers ingenomen, want die mochten dit keer niet in de cabine mee. Dat leverde een dik uur vertraging op en circa half negen konden we vertrekken. Eerst mijn reismaatje thuis afgeleverd en daarna naar het huis van mijn moeder om weer spullen op te halen. Zo wordt je direct weer in het werkelijke leven geroepen. Er bleek van alles direct geregeld te moeten worden, dus begin van de avond nog wat telefoontjes gepleegd. Uiteindelijk om 22 uur gaan slapen.

Grote vraag blijft of ik inderdaad die knop even voor ruim drie weken heb omgezet. Nee, natuurlijk niet. Heb ik dan niet genoten van de vakantie? Jawel, maar het heeft zeker invloed gehad. Ik kan genieten van mooie rotspartijen, de uitzichten, de wandelingen, de flora en de fauna en dan voor even afstand nemen van de situatie. Feit is wel dat ik mijn moeder door en door kende en allerlei zaken herinneringen oproepen, van het weggooien van een klokhuis van een appel tot wolkenluchten aan toe. Is dat erg? Nee, want dit hoort gewoon bij de verwerking. Soms een herinnering met een glimlach, soms met een traan. Het zal slijten, maar ik ben blij dat ik ondanks alles toch op vakantie ben gegaan, al is de werkelijkheid wel heel hard binnengekomen bij terugkomst.