Indonesië

Na het ontbijt hebben we onze spullen in de huurauto geladen en van onze medepassagiers. Daarna met zijn vieren naar de luchthaven gereden en de auto ingeleverd. Onze vakantievrienden zouden naar Melbourne vliegen en moesten naar een andere terminal. Automatisch inchecken lukte niet, dus restte ons niets anders dan te wachten tot de balies opengingen. Er zijn nog drie personen uit de groep die ook naar Indonesië gaan, ook natuurliefhebbers en ook mensen die dit alles graag op de foto vastleggen. De vliegtuigen naar Indonesië zijn kleiner, dus onze koffers moesten het laadruim in. Dat verliep allemaal prima. Een visum kan je van tevoren regelen, maar hadden wij niet gedaan, dus dat moest op het vliegveld. Een fluitje van een cent en we waren daar zo doorheen, maar toen kwam de paspoortcontrole in Indonesië. Er waren 28 balies open, maar er zat geen enkele beweging in de rijen. Toen wij uiteindelijk daardoor heen waren, werden we bij de volgende doorgang tegengehouden. Er moesten op pc’s nog formulieren ingevuld worden. Konden we daar weer achteraan in de rij aansluiten. Je moet opgeven waar je logeert, aangeven of je allerlei zaken mee hebt of niet (drugs, explosieven, drank enz.), met wie je reist, hoe lang je blijft en met welke intentie. Daar rolt een QR code uit die geprint moest worden en met dat bonnetje konden we de volgende deur weer door. Net een escaperoom. Bij controle van de koffers werden de zonnebrandcrème en de aftersun in beslag genomen die we in Australië hadden gekocht. Te groot. Toen ook die hindernis genomen was konden we op zoek naar ons vervoer. Die hadden we snel gevonden. In twee auto’s werden de koffers en wij vervoerd. De gordel werkte niet.In rijen van drie tot vier auto’s naast elkaar probeerden we de stad uit te komen. Ondertussen schuiven er tientallen scooters links en rechts al slingerend door de rijen. Auto’s rijden ook niet echt tussen de lijnen, maar daar waar een gaatje is. De claxon wordt hier bij iedere beweging gebruikt, maar wel kort. Dat scheelt in de herrie. Hoe weet ik niet, maar we zijn heelhuids aangekomen. Het vliegtuig was om 18 uur al geland, maar we kwamen na 21 uur pas aan in het hotel. Eerst maar een restaurant gezocht om te eten en daarna slapen, want morgen reizen we verder naar Komodo. De eerste indruk van het land is mooi. Veel beeldhouwwerken en een echt Aziatische sfeer. Helaas was het al donker toen we de luchthaven uitkwamen.